Ποτέ δεν άφησα αυτόν τον βράχο. Κανένας Ηρακλής δεν μ' ελευθέρωσε. Πίστεψε ο Δίας πως με τιμώρησε. Πόσο αδύναμοι είναι οι θεοί αλήθεια; Δεν μπορούν να πετύχουν τίποτε που να μην έχουμε ήδη καταφέρει. Αυτοτιμωρήθηκα. Αλυσοδέθηκα πάνω εδώ, πριν την απόφαση Του.
Αρκετά υπέφεραν οι άνθρωποι εξαιτίας μου. Σκλάβοι της φωτιάς μου. Έρμαια του πολιτισμού μου. Δεν γεννήθηκε ακόμη η Δύναμη που θα με συγχωρέσει...
Ήρθες κι απόψε να φας τα σπλάχνα μου. Δεν σου έμαθε Αυτός να σημαδεύεις. Δεν χίμηξες ποτέ σου στο κρανίο. Έτσι εφηύρα την μηχανή της επιβίωσης. Έμαθα πώς να αφαιρώ την ελευθερία από τον χώρο και τον χρόνο. Πώς να την κρύβω επιμελώς στην φαντασία.
Ξέρεις γιατί είμαι αθάνατος; Γιατί κατάφερα να ξεγελάσω άλλη μια φορά εσένα και τον Δία. Νομίζετε πως είμαι συνεχώς εδώ, ενώ έχω σκορπίσει. Όσο και να ψάξετε δεν θα με βρείτε. Δεν υπάρχει τρόπος να με δεσμώσετε ζωντανό. Το μυαλό μου θα σας κάψει. Θα φωνάξω όπου μπορώ. Ακόμη και σε πρόσωπα με κομμένα αυτιά. Να μάθουνε πώς ν' αφαιρούν και πώς να κρύβουν.
Κάνε δουλειά σου. Με τις σάρκες μας δεν ζούμε πια παρέα.
Comments